Friday, April 25, 2008
Jalan terus. ok. lepas tu jumpe simpang. baiklah, sekarang bagaimana?
Mungkin ini. mungkin itu juga. eh, tapi itu pun boleh jadi kemungkinan. yang ini nampak lagi bagus. tapi macam situ lagi seronok.
jalan ni nmpk sempit jer. berliku-liku plak tu. byk selekoh bahaye. uish.. bahaye².. patutla tak ramai lalu jalan ni. jalan da la x rata. berlubang². hoh. ade tol? bape kene baya ni? tapi jalan ni nmpk terang sket. pemandangan nya nmpk indah sket. sejuk hati memandang. walaupun jalan sempit tetapi sebab sket org die x sesak.
oh. jalan ni agak luas. byk R&R. boleh singgah², makan minum, lepak² jap. org yg lalu jln ni pun ramai. tgk diorg sume happy jer.. tade risau ape². jalan pun nmpk baru, licin je. tol-free. eh, tapi jalan nya gelap sket la. pemandangan nya pun kurg memuaskan. dan juge sebab ramai org, ia jadi sesak.
ish.. mane satu nk pilih ni? due² cam ok.. takut masuk sini, nyesal plak. ha.. agak² nyesal, kua balek. eh, tapi klo da tak jumpe jln patah blk? tak sempat patah blk da mati ker? hu.. susah nya nih.
tabah². mintak tolong org la. malu bertanye kan sesat jalan. ha.. die kate sini lagi bes. org ni plak kate situ lagi bagus. aiseh.. tambah pening jer. ish. camane ni? oh. tak mintak tlg lg drpd Dia. caner leh tak tepiki.
Alhamdulillah..
harap ni jalan terbaik.
Bismillah~
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
did u actually write this on your own? mcm hebat je, huhu, i mean, it really reflected what you're going through, hmm...
nway, solat istikharah la but take the scholarship one, haha :p